Ε, όχι και έτσι...

Τελικά έχει πλάκα, να σε βομβαρδίζουν με ένα σωρό αηδίες και παράλληλα να βλέπεις ανθρώπους να ξευτιλίζονται στο βωμό του... εργοδότη τους.

Ο Ολυμπιακός είναι μία από τις πιο ιστορικές ομάδες στην Ελλάδα. Προσπαθεί να γίνει και διεθνώς ιστορική αλλά χωρίς μεγάλη επιτυχία. Στην Ευρώπη... πάτος. Στην Ελλάδα... αναστημένο ράκος.

12 χρόνια τώρα ακούμε και ξανακούμε, ιστορίες, κασσέτες, βλέπουμε videos, διαβάζουμε άρθρα τα οποία καταλήγουν σε ένα και μόνο συμπερασμα. Για να επανέλθω στη σκέψη μου, τα στοιχεία που έχουν βγει στη δημοσιότητα όλα αυτά τα χρόνια, μας έχουν πείσει όλους τους λογικούς ανθρώπους, ότι η ομάδα του Ολυμπιακού έχει πάρει παιχνίδια και πρωταθλήματα με την βοήθεια του παρασκηνίου και μόνο! Για να μην παρεξηγηθώ. Όχι όλα τα πρωταθλήματα, αλλά τα περισσότερα... Αν εξαιρέσουμε, για παράδειγμα, τη μπάλα που έπαιζε επί Μπάγεβιτς την 1η φορά, δύσκολα θα βρει κανείς μία περίοδο που να λέει κάποιος "ο ΟΣΦΠ έπαιζε ΜΠΑΛΑ".

Ο Ολυμπιακός, βλέποντας ότι το παιχνίδι αρχίζει να το χάνει για τα καλά, άρχισε να παίζει αλλού τη μπάλα. Για παράδειγμα, στα δικαστήρια. Πήρε πρωτάθλημα στα χαρτιά! Ποιός παλιός αυθεντικός Ολυμπιακός θα δεχόταν να πάει στα δικαστήρια για να πάρει το πρωτάθλημα? Θα πήγαινε ο Γουλανδρής? Δε νομίζω! Πιο πιθανό θα ήταν να βάλει πρόστιμο στους παίκτες του για την ήττα από την Καλαμαριά παρά να τρέχει το Ελληνικό ποδόσφαιρο στα δικαστήρια. Γιατί όποιος πιστεύει ότι ο Ολυμπιακός έχασε από την Καλαμαριά λόγω του κυρίου Βάλνερ, τότε είναι βαθιά νυχτωμένος.

12 χρόνια, η διαιτησία, πάει "καροτσάκι" όπως λέμε εμεις οι λαϊκοι, τον Ολυμπιακό στις κούπες. Ένα πρωτάθλημα έχασε ΔΙΚΑΙΑ και φωνάζει για την διαιτησία του Δούρου. Για μία φάση που ναι μεν έπρεπε να αποβληθούν και οι 2 (Τζιοβάνι-Κυργιάκος), αλλά κανείς δεν κάνει αναφορά για 2 δολοφονικά χτυπήματα του Καστίγιο και του Γεωργάτου, στον Μπασινά και στον Καραγκούνη αντίστοιχα. Δείτε τη φάση του Καστίγιο εδώ. Αυτή η κάρτα που ΔΕΝ δώθηκε, τί χρώμα έπρεπε να είχε?

Πάει λοιπόν εκείνο το πρωτάθλημα και ακόμα ασχολείται με τον Δούρο ο Ολυμπιακός. Τώρα που και μπάλα δεν παίζει και βλέπει ότι ο ΠΑΟ έχει εμφανως καλύτερη ομάδα, έχει αρχίσει απο Οκτώβρη μήνα τα περί "πράσινης διαιτησίας" και άλλα τέτοια χαριτωμένα. Ο κύριος Νικολακόπουλος, έχει φωτιά στα μπατζάκια του και αρχίζει και κράζει για... αδικίες των αντιπάλων του ΠΑΟ. Έχει πολύ πλάκα να διαβάζουμε τα άρθρα του με σύνταξη την οποία θα ζήλευε ακόμα και ο Τζόε Ντάλντον... Κόκκινη μούρη, χοροπήδημα πανω-κάτω και ατμοί να βγαίνουν από τα αυτία του για κάτι που απλά... δεν υπάρχει!

Πολύ μου αρέσει να τους βλέπω να αγχώνονται απο τώρα...

Και για να το κλείσουμε το θέμα. Ο ΟΣΦΠ έχει πάρει διαιτητικά πρωταθλήματα και όταν βγαίνει στην Ευρώπη, γελάνε οι πάντες! Ευρωκαρπαζοεισπράκτορας έχει καταντήσει. Έχει σπάσει όλα τα αρνητικά ρεκόρ. Ο ΠΑΟ του μπασκετ, που έχει μονοπωλήσει τις κουπες 10+ χρόνια τώρα και έχει γυρίσει με 5 ΕΥΡΩΠΑΙΚΟΥΣ τίτλους! Είναι εμφανής η διαφορά του "πρωταθλητη" με τον πραγματικό... ΠΡΩΤΑΘΛΗΤΗ!

Όσο για τις πρώτες αγωνιστικές του πρωταθλήματος που υποστηρίζουν ότι ο ΠΑΟ ευνοείται, ας θυμηθούν το βολλεϋ του Μέλμπεργκ με την ΑΕΚ, το ζεϊμπεκικο του Τόρο, κερδίζοντας ανύπαρκτο φαόυλ στην Τούμπα, βάζοντας το δεύτερο γκολ και ας αφήσουν τα δήθεν. Όσο για τον ΠΑΟ ναι, η τελευταία φάση του Άρη, ήταν πέναλντι και το γκολ με την ΑΕΚ προήλθε από φάουλ και ΤΕΛΟΣ! Σε ό,τι έχει ευνοηθει ο ΠΑΟ έχει ευνοηθει και ο ΟΣΦΠ. Αρα? Γιατί φωνάζουν? Γιατί κάνουν τις μαϊμούδες? Γιατί πολυ απλά, φοβούνται... Και στην τελική κάποιοι φοράνε παντελόνια και παραδέχονται τα κακώς κείμενα των ομάδων τους. Καποιοί αλλοί όμως, τα φοράνε, με ζαρτιέρες απο μέσα... Και κόκκινες μάλιστα...

Υ.Γ. Για το ΠΑΟ-Πανιώνιος γιατί φωνάζουν στον... ΟΛΥΜΠΙΑΚΟ? Τί δεν τους βόλεψε? Το και καλά offside του Cisse που η NOVA το έδειξε με προοπτική και γραμμές και ήταν μιά χαρά γκολ, ή για το πέναλντι που πήρ ο ΠΑΟ μετά το μπάσκετ που έπαιξε ο ΟΜΟ πριν η μπάλα μπει στα δίχτυα? Ποιά ήταν η αδικία?

Μας προκαλείτε άφθονο γέλιο, αλλά ο καλός κωμικός το ξέρει να το κόβει γιατί μετά γίνεται κουραστικός...

Επιτέλους, ένας σκεπτόμενος δημοσιογράφος...

To παρακάτω μου ήρθε με mail σήμερα το πρωϊ και έχω την αίσθηση ότι είναι αρκετά ενδιαφέρον. Όπως και να έχει, κάποιοι "ιστορικοί" θα το θεωρήσουν "εθνικιστικό" το ενδιαφέρον μου, αλλά πλέον έχει καταντήσει πιπίλα και πολύ κουραστικό το να κολλάς ταμπέλες σε ανθρώπους που ΔΕΝ είναι μηδενιστές. Δεν με ενδιαφέρει. Η Αλήθεια είναι η ψαγμένη, με γεγονότα και επιχειρήματα, ιστορία! Όλα τα άλλα είναι για λαϊκη κατανάλωση...

Με ένα εντυπωσιακά ειλικρινές άρθρο, που δημοσιεύεται στην έγκυρη εφημερίδα SABAH, από τον Engin Ardiç, γνωστό συγγραφέα και δημοσιογράφο στην Τουρκία στηλιτεύεται ο Τουρκικός τρόπος εορτασμού της πτώσης της Κωνσταντινούπολης στις 29 Μαΐου... Στο εν λόγω άρθρο ο συγγραφέας παρουσιάζει µία σειρά από αλήθειες για τις οποίες το Κεµαλικό καθεστώς εδώ και δεκαετίες προσπαθεί να καταπνίξει. Αξίζει να παρατεθεί μεταφρασμένο το πλήρες κείμενο, από την συγκεκριμένη διεύθυνση της Τουρκικής εφημερίδας Sabah το οποίο έχει ως εξής:

" Τούρκοι συμπατριώτες, σταματήστε πια τις φανφάρες και τις γιορτές για την Άλωση, αρκετή ßία έχουμε δώσει στην Ανατολή µε τις πράξεις µας..." « ΑΝ οργανωνόταν στην Αθήνα συνέδριο µε θέμα : «Θα πάρουμε πίσω την Πόλη»... ΑΝ έφτιαχναν μακέτα µε τα τείχη της πόλης και τους στρατιώτες µε τις πανοπλίες τους να επιτίθενται στην Πόλη... (όπως εμείς στην Τουρκία κάνουμε κάθε χρόνο !) ΑΝ ένας τύπος ντυμένος όπως ο περίφημος Έλληνας νικηφόρος και σχεδόν μυθικός Διγενής Ακρίτας έπιανε τον δικό µας Ulubatlι Hasan και τον γκρέμιζε κάτω...

ΑΝ ξαφνικά έμπαινε στην πόλη κάποιος ντυμένος Αυτοκράτορας Κωνσταντίνος πάνω σε ένα λευκό άλογο και δίπλα του άλλος ως Λουκάς Νοταράς, ως Γεώργιος Φραντζής κι έμπαιναν ως αντιπρόσωποι της πόλης... ( όπως εμείς στην Τουρκία κάνουμε κάθε χρόνο !

ΑΝ έφτιαχναν µια χάρτινη Αγία Σοφία που δεν είχε μιναρέδες αλλά Σταυρό....

ΑΝ έκαιγαν λιβάνι και έλεγαν ύμνους, θα µας άρεσε ; Δεν θα µας άρεσε, θα ξεσηκώναμε τον κόσμο, μέχρι που θα καλούσαμε πίσω τον πρέσβη µας από την Ελλάδα. Τότε, γιατί το κάνετε εσείς αυτό, κάθε χρόνο ; Πέρασαν 556 χρόνια και γιορτάζετε (την Άλωση) σαν να ήταν χθες ; Γιατί κάθε χρόνο τέτοια εποχή, ( µ΄ αυτές τις γιορτές πού κάνετε ) διακηρύσσετε σε όλο τον κόσµο ότι: «αυτά τα μέρη δεν ήταν δικά µας, ήρθαµε εκ των υστέρων και τα πήραμε µε τη ßία». Για ποιο λόγο άραγε φέρνετε στη µνήµη µια υπόθεση 6 αιώνων;

Μήπως στο υποσυνείδητό σας υπάρχει ο φόβος ότι η Πόλη κάποια µέρα θα δοθεί πίσω ; Μην φοβάστε, δεν υπάρχει αυτό που λένε µερικοί ηλίθιοι της Εργκενεκόν περί όρων του 1919. Μη φοβάστε, τα 9 εκατοµµύρια Ελλήνων δεν μπορούν να πάρουν την πόλη των 12 εκατοµµυρίων, και αν ακόμα την πάρουν δεν μπορούν να την κατοικήσουν. Κι οι δικοί µας που γιορτάζουν την Άλωση είναι µια χούφτα φανατικοί µόνο που η φωνή τους ακούγεται δύσκολα. Ρε σεις, αν µας πούνε ότι λεηλατούσαμε την Πόλη τρεις µέρες και τρεις νύχτες συνεχώς τι θα απαντήσουμε ;

Θα υπερασπιστούμε τον εαυτό µας στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων ή θα αφήσουμε το θέμα στους ιστορικούς ; Αντί να περηφανευόμαστε µε τις πόλεις που κατακτήσαμε, ας περηφανευτούμε µε αυτές που ιδρύσαμε, αν υπάρχουν. Αλλά δεν υπάρχουν. Όλη η Ανατολή είναι περιοχή µέ την βία κατακτημένη... Ακόμα και το όνομα της Ανατολίας δεν είναι αυτό που πιστεύουν (ana=µανα, dolu=γεµάτη) αλλά προέχεται από την ελληνική λέξη η Ανατολή. Ακόμα και η ονομασία της Ισταµπούλ δεν είναι όπως µας λέει ο Ebliya Celebi «εκεί όπου υπερτερεί το Ισλάµ» τραßώντας τη λέξη από τα μαλλιά, αλλά προέρχεται από το «εις την Πόλιν».

Εντάξει λοιπόν, αποκτήσαµε µόνιµη εγκατάσταση, τέλος η νοµαδική ζωή και γι' αυτό ο λαός αγοράζει πέντε - πέντε τα διαµερίσµατα. Κανείς δεν μπορεί να µας κουνήσει, ηρεμήστε πια... Οι χωριάτες µας ας αρκεστούν στο να δολοφονούν την Κωνσταντινούπολη χωρίς όμως πολλές φανφάρες...».

Όποιος ξέρει ιστορία, ξέρει και το μέλλον... Όχι γιατί γίνεται μάντης ή προφήτης. Απλά γιατί δίνει βάση στα ψιλά γράμματα του παρόντος. Τα ψιλά γράμματα, γεννούν το μέλλον. Η ιστορία το έχει αποδείξει πολλές φορές. Το θέμα είναι να αρχίσουμε να μαθαίνουμε Ιστορια και να σταματήσουμε να μασαμε κουτοχορτο από κομματικες δυνάμεις, ακροαριστερές ή ακροδεξιές ή ακρο-ο,τιδήποτε παρατάξεις και σκέψεις... Το να μηδενίζουμε τα πάντα είναι το πιο εύκολο. Το να ψαχνουμε το "γιατί, πώς, που, πότε", με αντικειμενική διάθεση, είναι το δύσκολο.

Γιαυτό Κύριοι και Κυρίες, πρίν αποφασίσετε να ξανακάνετε κριτική για το οτιδήποτε, απλά, ψάξτε το...