ΝΑ ΠΟΙΟΙ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΑΡΟΥΡΑΙΟΙ... 1926!

Διχασμος στην ΠΕΠ 1926. (17-7-1926)

Αποσπασμα από την εφημεριδα «Νέα Αλήθεια».

«…Ο Εθνικος μη δυναμόμενος να βλέπει την Πειραϊκη Ένωση Ποδοσφαιρου να υποστηριζει παντοτε τον Ολυμπιακο ακομα και οσακις καταφανης ήτο η αδικια ηναγκάσθη να αποσπαθη εκ της Ενωσης. Τον ακολουθησαν η Μοντ Κλαμπ, η Ελλας, το Βυζάντιον, η Άμυνα, ο Άρης, ο Βύρων και Πειραϊκος, οι οποιοι ίδυσαν το Συνδεσμο Ποδοσφαιρικων Σωματείων Πειραιως…»

Στη συνεχεια ο συνδεσμος που δημιουργηθηκε μετα από επαφες με την διοικηση του Ολυμπιακου, ενωθηκε παλι με το προηγουμενο συνδεσμο και ετσι δημιουργηθηκε ενιαίο πειραϊκό πρωτάθλημα. Ο Εθνικος είχε τις διαβεβαιωσεις ότι όλα θα κυλισουν βασει ηθικης και νομου…

Λίγες μερες μετα (35 για την ακριβεια, 5-12-1926) ελαβε χωρα το φιλικο μεταξυ Ολυμπιακου-Εθνικου στο γηπεδο του Παναθηναϊκού. Η εφημεριδα «Νικη» γραφει μεταξυ άλλων…

«…αλλα μετα από 15 λεπτα ο Ολυμπιακος δι’ ενός μη σημειωθέντος οφσαιντ, επιτυγχανει τερμα και ο διαιτητης το επικυρωνει. Και δυστυχως δια τον Εθνικον, ο διαιτητης σημειωνει μετ’ ολιγον και ένα πεναλντι το οποίον γινεται τερμα. Αλλά, προς Θεου αγαπητε κύριε διαιτητά, γιατί ήτο πέναλτι? Κατόπιν των τελευταίων αποφασεων της Διεθνους Ομοσπονδιας, τα επι πλεον βηματα του τερματοφυλακος τιμωρουνται με φρικικ και, αν δεν αμφιβαλλω, οι αποφασεις αυτοι ισχυουν και δια την Ελλαδα. ¨Ώστε… Μερικά λεπτα πριν την ληξην, και δια την ακριβειαν 13, εις την περιοχην του Ολυμπιακου σημειοθται ένα τρομακτικον πεναλντι, αλλα ο διαιτητης δεν το σημειωνει. Ο λαινσαμν, ερωτηθεις, ειπεν ότι πραγματι είναι πεναλντι, δυστυχως όμως ο διαιτητς επιμενει και ετσι ο Εθνικος αποχωρει του γηπεδου…»

Κανοντας μια παρενθεση στα ποδοσφαιρικα αναφερεται η πρωτη αρπαγη αθλητων στην Ελληνικη αθλητικη ιστορια. Το αποσπασμα της εφημεριδας «Αθλητικος Κόσμος» (αρ. φύλλου 26, Αύγουστος 1926) γραφει μεταξυ αλλων:

«… Ο Ναυτικος Ομιλος Βουλιαγμενης (ΝΟΒ) κατηγγειλεν ότι ο Ολυμπιακος υπεκινησε αθλητας τινος του Ομιλου να αρνηθωσιν συμμετοχην εις αγωνα του σωματειου των και ότι τους αυτους αθλητας εχρησιμοποιησεν αργότερον ο Ολυμπιακος υπο την σημαίαν του εις παρόμοιον αγώνα…»

Και συνεχιζουμε στο ποδοσφαιρικο πλαισιο στο οποιο γενικα ειμαστε επικεντωμενοι. Η αρπαγη αθλητων από τους ερυθρολευκους ήταν πλεον ρουτινα για αυτους. Το 1927 εγινε τριπλη αρπαγη ποδοσφαιρστων από τον Εθνικο Πειραιως. Δεν μιλουμε δια μεταγραφες, αλλα αρπαγες. Το κερασακι στην τουρτα ήταν το σκανδαλο «Κουράντη». Ο Φίλιππος Κουράντης ήταν αμυντικος στον Εθνικο Πειραιως. Ηταν ενας ποδοσφαιριστης ιδιαιτερα σκληρος αλλα αποτελεσματικος. Ετσι λοιπον οργιαζαν οι φημες ότι ο εν λογω ποδοσφαιριστης θα μεταπηδουσε στον Ολυμπιακο και θορυβημενη η διοικηση του Εθνικου ειπε στον ποδοσφαιριστη ότι καλο θα ηταν να βαλει τα πραγματα στη θεση τους με μια δηλωση. Η δηλωση εχει ως εξης:

«ΔΗΛΩΣΙΣ

Κατοπιν των τελευταιων κυκλοφορουσών εις βαρος μου φημών περι αποχωρήσεως εκ του Εθνικουθ Πειραιως ειμαι αναγκασμενος να δηλωσω δια τελευταίαν φοραν πλεον ότι αι φημαι σκοπιμως διαδιδονται εκ γνωστης πηγης, θεωρω δε εαυτον υποχρεωμενον να γνωρισω εις τουτος ότι ουδεποτε διενηθην να αποχωρισθω του αγαπημενου μου σωματειου του οποιου τυγχανω και εκ των ιδρυτων.

Μετα τιμης

Φιλιππος Κουράντης

Οπισθοφυλαξ του Εθνικου»

Μετά από μια ακριβώς εβδομάδα ο Κουράντης προσχωρησε στον Ολυμπιακο παρα τη δηλωση του… Το σεναριο αυτό επαναλήφθηκε και στο μελλον με αλλους πρωταγωνιστες.

Ο παιχτης ειχε υπογραψει 2 δελτια σε διαφορετικες ομαδες ταυτοχρονα. Ετσι λοιπον, η ΕΠΟ, ως οφειλε, τον τιμωρησε με 22 αγωνιστικες αποκλεισμο. Υστερα το μειωσε σε 12 και κατεληξε στο να τον απαλλαξει τελειως αποοποιαδηποτε τιμωρια για να παιξει στην Εθνικη ομαδα… Σταχτη στα ματια της οικογενιεας του Εθνικου. Δηθεν τιμωρια για να μην υπαρξουν νεες διαμαρτυριες, αλλα τελικως, τιποτα από όλα αυτά δε συνεβη. Ο παιχτης επαιξε κανονικα στον Ολυμπιακο. Για το συγκεκριμενο περιστατικο, η εφημεριδα «Αθλητισμος» αναφερει:

«Εις το υπ’ αριθμ. 10/1928 δελτιον της ΕΠΟ υπαρχει αποσπασμα των πρακτικων της ΚΕΚ (συνεδριασις της 18.9.1928) εν ω αναφερεται ότι «επειδη ο Φ. Κουράντης υπέβαλε δυο δελτια εις τον Ολυμπιακον και εις τον Εθνικον και επειδη ο παικτης ουτος εκ συστηματος και κατ’ επαναληψιν μετακινουμενος από σωματειου εις σωματειον υποργραφων αιτησεις ως τουτο εμφαινεται εξ ολων των υπ’ οψιν αυτης στοιχειων γινεται προξενος δημιουργιας ζητηματων θιγόντων εκ βαθρων την υπόστασιν και την ποινην 22 μηνων αποκλεισμου.

Αργοτερον, την 6.11.1928 (αρ φυλλου ΕΠΟ 12-13/1928) η Δικαστικη Επιτορπη της Ομοσπονδιας λαβουσα υπ’ οψιν α) την από 16.10.1928 εφεσιν του Ολυμπικου, β) την από 18.9.1928 αποφασιν της ΚΕΚ, γ) την ενωιον της υπεύθυνον δηλώσιν του Γ.Γ. της ΕΠΟ, δ) την εισηγησιν του εισηγητου κ . Αγγελοπουλου προτιενοντος τον μετριασμον της ποινης εις 12 μηνας, ιδουσα τας διαταξεις του αρθρου 20, παρ. 8 και αρθρου 45 του γενικου κανονισμου και συσκεφθεισα αποφασιζει: Επικυροι την αποφασιν της ΚΕΚ ως προς την ενοχην του αθλητου φ. Κουράντη, την εφαρμοστεαν διαταξιν και κατακύρωσιν αυτου εις τον Ολυμπιακον ΣΦΠ. Μεταρρυθμιζει ταυτην ως προς την επιβλητεαν ποινην, ην οριζει κατά πλειοψηφειαν εις 12 μηνας.»

Βασει των πρακτικων της ΕΠΟ (17/12/1928) επετρεψε στον Κουραντη να αγνιστει, παρα την απαγορευση γιατι ο Ολυμπιακος θα εδινε 2 φιλικους αγωνες με την Μπρατισλαβα και την ΜΠοτσκαι. Αναφερει χαρακτηριστικα… «εκτιμουσα το εξαιρετικον της περιστασεως επετρεψεν εις τον Κουρατην να μετασχη των αγωνων υπερψηφισθεισης της σχετικης προτασεως παρα των κ.κ. Νικολοπουλου, Κωνστανταρα, Μαρσελλου και Μέρμηγκα…»

Ο Νικολαιδης (ΠΑΟ) βλεποντας αδιεξοδο στην υποθεση υπεγραψε την αποφαση να αγνωιστει ο παιχτης και στον αγωνα της Εθνικης Ομαδας στη Σοφια την 30^ην Ιουνιου. Δευτερη χαρη του ΠΑΟ προς τον Ολυμπιακο…

Ο Ολυμπιακος χανει στον τελικο από τον Εθνικο την επομενη χρονια και πλεον αποφασισε να αποσπαστει από την ΕΠΟ δημιουργουντας ένα δικο του συνδεσμο και πρωταθλημα. ΠΡοφανως για να μπορεσει να εχει εκεινος τον ελεγχο των πραγματων. Χαρακτηριστικα γραφει το περιοδικο της εποχης «Αθλητισμος» (28-10-1927) για τον Ολυμπιακο:

«ΤΟ ΠΡΟΣΩΠΕΙΟΝ ΕΠΕΣΕΝ

Σωματειον, μεχρι προτινος ακομη εκτιμωμενον, με πλειστους αριθμους εις τας ταξεις του φανατικών οπαδων, έδωκεν πρωτον αυτό το συνθημα της ανταρσιας ωθούμενον ουχί από μιαν αθλητικην ιδεολογιαν προς βελτιωσιν τυχον κακως κειμενων ή μιας εκρυθμου και ανωμάλου καταστάσεως, αλλα από ελατηρια χαμηλα και ανάξια μιας οργανωσεως αξιούσης να εμφανιζεται ως σκαπανευς σωματων αλκιμων και ηθικων χαρακτηρων, εν ενι λογω οργανωσεως κοινης ωφελείας και εθνικης ανάγκης.»

Εκει λοιπον εμφανιζεται ο Παναθηνμαικος και η ΑΕΚ για να σωσει κυριολεκτικα το Πειραϊκο σωματειο. Ενώ η η ΕΠΟ διαγραφει τον Ολυμπιακο από τα μητρωα της και ανακοινωνοντας τιμωρια στο όποιο σωματειο δεχτει να παιξει οποιοδηποτε παιχνιδι με τον Ολυμπιακο, ο ΠΑΟ και η ΑΕΚ αναλαμβανουν να δημιουργησουν την ΠΟΚ. Η ιστορια του Ελληνικου Ποδοσφαιρου αναφερει ξεκαθαρα ότι ο Ολυμπιακος ειχε ακουμπησει τον ποδοσφαιρικο θανατο και λυτρωθηκε από τον ΠΑΟ και την ΑΕΚ. Η ΠΟΚ ειχε τεραστιες εισπραξεις με αποτελεσμα η ΕΠΟ να μαραζωνει. Εκει λοιπον, μετα από συζητησεις, ο Ολυμπιακος ενταχθηκε ξανα στη δυναμη της και μπορεσε να γλυτωσει από τον αφανισμο…

ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑ 1928-1929

Η τελικη βαθμοπλογια ειχε ως εξης:

1. Εθνικος βαθμοι:6 Τερματα 10-5

2, Ολυμπιακος βαθμοι:6 τερματα: 10-6

3. Άμυνα βαθμοι:0 τερματα: 3-12.

Βασει κανονισμου ο Εθνικος επρεπε να ανακυρηχθει πρωταθλητης Πειραια. Η ΕΠΟ ειχε προκυρηξει το πρωτο Πανελληνιο πρωταθλημα και ο Ολυμπιακος δεν ηθελε να λειπει από αυτό. Χανοντας το πρωταθλημα στην περιφερεια του Πειραια, εχανε και την συμμεντοχη στο Πανελληνιο πρωταθλημα. Ετσι επεισε την ΕΠΣΠ (που απαρτιζοταν από μελη του ΟΣΦΠ) να γινουν διπλοι αγωνες μπαραζ. Στο 1^ο παιχνιδι ο ΟΣΦΠ κερδιζει με 2-0 τον Εθνικο. Στον επαναληπτικο εχασε με 4-2 από τους κυανολευκους. Ετσι λοιπον οδηγηθηκαμε σε 3^ο παιχνιδι αφου ηταν ισοβαθμοι με την ιδια διαφορα τερματων. Και στο 3^ο παιχνιδι ηρθε η ισοπαλια με σκορ 3-3. Παιχτηκε και 4^ο παιχνιδι. Στο 4^ο παιχνιδι ο Εθνικος ηταν ανωτερος από τον Ολυμπιακο κεριζοντας τον. Ετοιμος ο Εθνικος να πανηγυρισει την κατακστηση του πρωταθληματος, οι ευγενεις «επιστημονες» του τοτε, εισεβαλαν στο γηπεδο χτυπωντας τους παιχτες του Εθνικου με αποτελεσμα το παιχνιδι να διακοπει. Ενας νοημων φιλαθλος θα πει ότι αφου εγιναν ετσι τα πραγματα το παιχνιδι θα επρεπε να κατωχυρωθει στον Εθνικο. Αντι αυτου, εγινε μια παγκοσμια πρωτοτυπια. Το φυλλο αγωνως εκαιγε τον Ολυμπιακο αλλα η ΕΠΣΠ ανακυρηξε ΣΥΜΠΡΩΤΑΘΛΗΤΕΣ τον Εθνικο με τον ΟΣΦΠ. Αυτό δεν εχει ξαναγινει από τοτε…

Η επαρχιακη εφημεριδα «Θεσσαλικος Τυπος» αναφερει χαρακτηριστικα (21-7-1929, αριθμος φυλλου 85).

«Ο αγων Εθνικου-Ολυμπιακου έληξε ως γνωστον προ κεκανονισμενου χρονου λογω επεισοδιων προκληθεντων υπο των οπαδων της βαινουσης προς ητταν ομαδας του Ολυμπιακου. Οι κυριοι ουτοι, βλεποντες τα χαλια της ομαδας τους, εισηλθαν εις το γηπεδον και ηπείλουν τον διαιτητην κ. Ηλιαδην (εις εκ των καλυτερων διαιτητων μας) φωναζοντες «εξω ρεφερι». Ο τελευταιος, προ της πρωτφανους ταυτης βιας ηναγκασθη να διακοψη τον αγωνα πεντε λεπτα ενωριτερον.

Πρωταθλητης του Πειραιως δεον να ανακηρυχθη ο Εθνικος διοτι, κατά τους κανονισμους όταν αποδειχθη ότι ο αγων εματαιωθη λογω επεμβασεως των θεατων της ομαδας ήτις φερεται προς ητταν, οι διοικουντες οφειλουν να κατακυρωσουνμ την νκην υπερ των αντιπαλων της. Τουτο δεον να συμβη διοτι ο Εθνικος προηγειτο εις το σκορ και ειχε την υπεροχην όταν εισηλθαν οι οπαδοι του Ολυμπιακου με σκοπον να διακοψουν τον αγωνα, πραγμα που επετυχαν.

Η αμαρτωλη διοικησις της Ενωσεως Πειραιως, αποτελουμενη εκ παραγόντων του Ολυμπιακου, δρα και πραττει ως θελει αυτή.»